Verbum

медзяні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Сысучае насякомае атрада раўнакрылых хобатных, шкоднік яблыневых і грушавых дрэў.

медна... і медна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. медны (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: меднапракатны, меднарудны, медна-бронзавы, медна-буры, медна-жоўты, медна-чырвоны.

медналіце́йны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ліцця медзі.

М. цэх.

ме́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе і рамонце медных рэчаў.

|| прым. ме́дніцкі, -ая, -ае.

ме́дны, -ая, -ае.

1. гл. медзь.

2. Які мае адносіны да здабычы і апрацоўкі медзі.

Медная прамысловасць.

3. Зроблены з медзі.

Медныя грошы.

4. Колеру медзі, чырвона-жоўты.

М. твар ад прыморскага загару.

○

Медны век — пераходны перыяд ад неаліту да бронзавага веку, калі пачынаюць з’яўляцца металічныя вырабы з медзі.

◊

Медны лоб (разм., пагард.) — пра ўпартага, бесталковага чалавека.

медперсана́л, -у, м.

Медыцынскі персанал.

медпу́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі пункт; амбулаторная лячэбніца пры якой-н. установе, прадпрыемстве.

М. на заводзе.

медсанба́т, -а, М -ба́це, мн. -ы, -аў, м.

Медыка-санітарны батальён.

|| прым. медсанба́таўскі, -ая, -ае.

медсанба́тавец, -таўца, мн. -таўцы, -таўцаў, м.

Супрацоўнік медсанбата.

|| ж. медсанба́таўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак (разм.).

медсястра́, -ы́, мн. -сёстры і (з ліч. 2, 3, 4) -сястры́, -сясцёр, ж. Медыцынская сястра, асоба сярэдняга медыцынскага персаналу ў лячэбных установах.