чужы́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Чужы, нетутэйшы чалавек; іншаземны вораг, захопнік.
Вызваліць родную зямлю ад чужынцаў.
|| ж. чужы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. чужы́нскі, -ая, -ае.