Verbum

металапрака́тны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да пракаткі металаў.

М. завод.

металапрамысло́васць, -і, ж.

Прамысловаць, якая займаецца вытворчасцю металаў і вырабаў з іх.

|| прым. металапрамысло́вы, -ая, -ае.

металарэ́зны, -ая, -ае.

Які служыць для апрацоўкі металаў рэзаннем.

М. станок.

металі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.)

1. Рабочы металапрамысловасці.

2. Выканаўца або прыхільнік рок-музыкі.

метало́ід, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Устарэлая назва неметала.

|| прым. метало́ідны, -ая, -ае.

металу́рг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па металургіі.

металу́ргія, -і, ж.

1. Навука аб спосабах прамысловай вытворчасці металаў і сплаваў і іх першаснай апрацоўцы.

2. Прамысловая вытворчасць металаў, сплаваў, іх механічная і хімічная апрацоўка.

Чорная м.

Каляровая м.

|| прым. металургі́чны, -ая, -ае.

метамарфо́за, -ы, мн. -ы, -фо́з, ж.

1. Відазмяненне, пераўтварэнне, пераход у іншую форму развіцця з набыццём новага знешняга выгляду і функцый (спец.).

М. вусеня ў матылька.

2. Поўная канчатковая перамена, змяненне (кніжн.).

З ім адбылася незвычайная м.

мета́н, -у, м.

Прыродны газ без колеру і паху, які выкарыстоўваецца ў якасці паліва.

|| прым. мета́навы, -ая, -ае.

метані́мія, -і, ж. (спец.).

Від тропа: перанясенне назвы аднаго прадмета на другі на падставе іх сумежнасці.

|| прым. метанімі́чны, -ая, -ае; наз. метанімі́чнасць, -і, ж.