Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
аеёіоуыэя’
агджзлнпрстхчш

вуша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цёплая шапка з вушамі (гл. вуха ў 3 знач.).

вуша́сты, -ая, -ае (разм.).

З вялікімі вушамі.

В. кажан.

|| наз. вуша́стасць, -і, ж.

ву́шка, -а, мн. -і, -шак, н.

1. гл. вуха.

2. Тое, што і вуха (у 4 знач.).

В. звона.

В. бота.

3. Дзірачка ў іголцы для ўцягвання ніткі.

Іголкавае в.

4. пераважна мн. Макаронны выраб у выглядзе фігурных кавалачкаў цеста.

Булён з вушкамі.

|| прым. ву́шкавы, -ая, -ае.

вушні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Урач, спецыяліст па хваробах вуха.

вушны́ гл. вуха.

ву́шы гл. вуха.