Verbum

туш³, -у, м.

Выпадковы дотык да шара пры гульні на більярдзе, што лічыцца за ўдар.

ту́ша, -ы, мн. -ы, туш, ж.

1. Асвежаванае і выпатрашанае цела забітай жывёліны.

Т. авечкі.

2. Пра вялікага, поўнага чалавека (разм., неадабр.).

|| памянш. ту́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (да 1 знач.).

Т. труса.

тушава́цца гл. стушавацца.

тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.

Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).

|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.

тушава́ць², -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак.

Выпадкова дакранацца да більярднага шара, рабіць туш³.

ту́шаны, -ая, -ае.

Прыгатаваны варкай у закрытай пасудзіне.

Тушанае мяса.

тушка́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Млекакормячая жывёліна атрада грызуноў з вельмі доўгімі заднімі нагамі і хвастом, якая жыве ў пустынях і стэпах.

|| прым. тушка́нчыкавы, -ая, -ае.

Сямейства тушканчыкавых (наз.).

тушо́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Кансерваванае тушанае мяса.

Свіная т.

тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

1. гл. тушаваць¹.

2. Цені, штрыхі, якія наносяцца на малюнак, план, карту і пад.

Палажыць тушоўку на малюнак.

Густая т.

тушы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вуглёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.