Verbum

гра́цыя, -і, ж.

1. Стройнасць, прыгажосць у рухах цела, позе.

2. мн. -і, -цый. Від карсета — жаночы эластычны шырокі пояс, які ахоплівае торс і падтрымлівае грудзі.

граць гл. іграць.

грача́нік¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Шкоднік зерневых культур; хлебны жук.

грача́нік², -а, мн. -і, -аў, м.

Блін з грэцкай¹ мукі.

грача́нішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Поле, з якога сабралі грэчку або на якім папярэдняй культурай была грэчка.

грача́нка гл. грэкі.

грачаня́ і грачанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня грака.

грачы́ны гл. грак.

грашаві́ты, -ая, -ае (разм.).

Які мае многа грошай або прыносіць вялікі даход.

Г. чалавек.

Грашавітая служба.

грашо́вы гл. грошы.