грахаво́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, схільны да амаральных паводзін.

|| ж. грахаво́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)