Verbum

фрыво́льны

(фр. frivole, ад лац. frivolus = дурны; пусты)

легкадумны, блізкі да непрыстойнага (напр. ф-ыя размовы).

фрыга́на

(гр. phryganon = хвораст)

нізкарослая расліннасць з калючых кустоў і шматгадовых траў у краінах Міжземнамор’я.

фрыгі́днасць

(ад лац. frigidus = халодны)

палавая халоднасць.

фрыго́льдэры

(англ. freeholders, ад free = вольны + holder = трымальнік)

катэгорыя землеўладальнікаў у сярэдневяковай Англіі, якія валодалі зямлёй пажыццёва або спадчынна на падставе феадальнага вольнага трымання (параўн. капігольдэры, мізгольдэры).

фрыго́рыя

(ад лац. frigus = холад)

адзінка колькасці холаду, якая выкарыстоўваецца ў халадзільнай тэхніцы.

фрыдрыхсдо́р

(ням. Friednchsdor)

даўняя пруская залатая манета.

фрыз​¹

(фр. frise)

1) сярэдняя гарызантальная частка антаблемента паміж архітравам і карнізам;

2) дэкаратыўная кампазіцыя ў выглядзе гарызантальнай паласы на верхняй частцы сцяны ў сярэдзіне ці звонку будынка;

3) аблямовачная арнаментальная паласа дывана, падлогі ці прадмета прыкладнога мастацтва.

фрыз​²

(фр. frise)

уст. грубая варсістая шарсцяная тканіна, падобная да байкі.

фры́зер

(англ. freezer, ад freeze = замарожваць)

машына для ўзбівання і замарожвання сумесі паўфабрыкатаў у вытворчасці марожанага.

фрызо́н

(фр. frison = завіток)

пушыстыя валокны, якімі кокан шаўкапрада прымацоўваецца да навакольных прадметаў; з’яўляюцца адходамі шоўкаматальнай вытворчасці, якія выкарыстоўваюцца для шоўкапрадзення.