рунцы́нія
(н.-лац. runcinia)
павук сям. бакаходаў светлай афарбоўкі, з рыжаватымі або фіялетавымі палосамі на брушку.
ру́ны1
(ням. Runen, ад ст.-сканд. run = таямніца)
пісьмёны, якімі карысталіся старажытныя германцы (3 ст.); захаваліся ў надпісах на камянях і іншых прадметах на тэрыторыі Германіі і Скандынавіі.
ру́ны2
(фін. runo = верш, песня)
старадаўнія народныя песні ў карэлаў, фінаў і эстонцаў.