Verbum

жабо́

(фр. jabot)

1) карункавая зборчатая абшыўка вакол каўняра і на грудзях мужчынскай кашулі, модная ў 18 ст.;

2) высокі каўнер мужчынскай кашулі, які закрываў ніжнія часткі шчок; быў пашыраны ў 19 ст;

3) аздоба з карункаў або лёгкай тканіны ў зборках на грудзях каўняра жаночай блузкі, сукенкі.

жабрава́ць

(ст.-польск. żebrować, ад ст.-в. ням. seffr)

збіраць міласціну.

жабра́к

(польск. żebrak, ад ст.в.ням. seffr)

той, хто жабруе, жыве з міласціны.