Verbum

жы́га

(фр. gigue, ад англ. jig)

1) сярэдневяковы смычковы музычны інструмент;

2) даўні англійскі парны танец кельцкага паходжання, які з 17 ст. стаў салонным;

3) заключная частка сюіты.

жыклёр

(фр. gicleur)

дэталь з калібраванай адтулінай для дазіроўкі расходавання вадкасці або газу.

жыраба́нк

(ад іт. giro = абарот + банк)

банк, якія здзяйсняе безнаяўныя разлікі паміж сваімі кліентамі.

жырако́мпас

(ад гр. gyros = кола, круг + компас)

тое, што і гіракомпас.

жырандо́ль

(фр. girandole)

1 )уст. фігурны падсвечнік для некалькіх свечак;

2) фантан з некалькімі струменямі.

жыранды́ст

(ад жыронда)

член жыронды.

жыра́нт

(ням. Girant, ад іт. girante)

тое, што і індасант.

жыраско́п

(ад гр. gyros = кола, круг + -скогі)

тое, што і гіраскоп.

жыра́т

(ням. Girat, ад іт. giratario)

тое, што і індасат.

жыра́фа

(фр. girafe, ад ар. zurafa)

плямістая жвачная жывёла атрада парнакапытных з доўгай шыяй і доўгімі нагамі, якая пашырана ў Афрыцы.