Verbum

жэлаці́н, жэлаці́на

(фр. gélatine, ад лац. gelatus = застылы)

бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан; выкарыстоўваецца ў кулінарыі, фатаграфіі, тэхніцы.

жэле́

(фр. gelée)

салодкая студзяністая страва з фруктова-ягадных сокаў, малака і іншых прадуктаў з дабаўленнем жэлаціну.

жэ́мчуг

(ст.-цюрк. jenčū, ад кіт. čen-ču)

каштоўнае перламутравае рэчыва ў форме зярнят белага, ружовага, жоўтага, радзей чорнага колеру, якое здабываецца з ракавін некаторых малюскаў.

жэнь

(кіт. žen = чалавек)

філас. асноўная кітайская канфуцыянская дабрачыннасць; любоў да чалавека, дабрата і справядлівасць.

жэньшэ́нь

(кіт. žen-šen = корань жыцця)

від панакса з доўгачаранковым лісцем і дробнымі зеленавата-белымі кветкамі, пашыраны ва Усх. Азіі, карэнне якога высока цэніцца як лячэбны сродак; на Беларусі вырошчваецца аматарамі.

жэн-прэм’е́р

(фр. jeune premier)

амплуа акцёра, які выконвае ролі маладых закаханых.

жэо́да

(фр. géode)

мінеральнае ўтварэнне акруглай формы ў пустотах горных парод.

жэра́рдыя

(н.-лац. sherardia)

травяністая расліна сям. марэнавых з востраканцовым лісцем і ярка-ліловымі кветкамі, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і, Азіі, Паўн. Амерыцы; на Беларусі вельмі рэдкая, заносная.

жэрміна́ль

(фр. germinal, ад лац. germen = парастак)

сёмы месяц (з 21—22 сакавіка да 19—20 красавіка) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1805 гг.

жэст

(фр. geste)

1) рух рукі, галавы для пацвярджэння сказанага, падачы якіх-н. знакаў, сігналаў;

2) перан. учынак, зроблены з якой-н. паказной мэтай (напр. ж. ветлівасці).