Verbum

брыг

(англ. brig, ад іт. brigantino = брыганціна)

марское двухмачтавае ваеннае ці гандлёвае паруснае судна 18—19 ст.

брыга́да

(фр. brigade, ад іт. brigata = таварыства)

1) вайсковае злучэнне з некалькіх батальёнаў (дывізіёнаў) або палкоў;

2) тактычнае злучэнне некалькіх аднатыпных ваенных караблёў пад камандаваннем аднаго флагмана 2;

3) група работнікаў, якая сумесна выконвае вытворчае заданне (напр. будаўнічая б., паляводчая б).

брыгадзі́р

(ням. Brigadier, ад фр. brigadier)

1) кіраўнік вытворчай брыгады;

2) унтэр-афіцэр у некаторых родах войск, а таксама ў жандармерыі Францыі;

3) ваенны чын у Расіі ў 18 ст., сярэдні паміж палкоўнікам і генералам.

брыгадэнф́ю́рэр

(ням. Brigadenführer)

званне ў СС у фашысцкай Германіі, якое адпавядала званню генерал-маёра.

брыганці́на

(фр. brigantine, ад іт. brigantino)

невялікі брыг, ваенны або пірацкі.

брыдж

(англ. bridge)

карцёжная гульня.

брыдждэ́к

(англ. bridge-deck, ад bridge = мосцік + deck = палуба)

верхняя палуба грамадзянскіх суднаў, дзе размешчаны штурманская і рулявая рубкі.

бры́джы

(англ. breeches)

штаны асобага крою, вузкія ўніз ад калена, прызначаныя для верхавой язды.

бры́дэль

(англ. bridle = аброць)

ланцуг для ўтрымання судна на рэйдзе, прымацаваны адным канцом да якара, а другім да плывучай бочкі.

бры́дэр

(англ. breeder = літар. вытворца)

разнавіднасць рэактара-размнажальніка.