Verbum

гешэ́фт

(ням. Geschäft)

спекуляцыйная, выгадная здзелка.

геяка́лікс

(н.-лац. geocalix)

пячоначны мох сям. гарпантавых, які трапляецца ў цяністых месцах па берагах рэк і ручаёў, на гнілой драўніне.

геяпі́ксіс

(н.-лац. geopyxis)

сумчаты грыб сям. пецыцавых, які развіваецца на рэштках драўніны ў глебе.

гёзы

(гал. geuzen, ад фр. gueux = жабракі)

члены Саюза дваран, якія ў гады Нідэрландскай рэвалюцыі 16 ст. змагаліся супраць іспанскай тыраніі, пазней народныя паўстанцы, якія выступалі супраць іспанскіх каланізатараў.

гёрлс

(англ. girls = дзяўчаты)

група дзяўчат, якая выступае з танцавальнымі нумарамі на эстрадзе, галоўным чынам у мюзік-холе, кабарэ.

гётыт

[ням. Goethit, ад J. Goethe = прозвішча ням. паэта і даследчыка прыроды (1749—1832)]

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорна-бурага, чырвона-бурага, жоўтага колеру; жалезная руда.

гзымс

(польск. gzyms, ад ням. Gesims)

тое, што і карніз 2.

гібелі́ны

(іт. ghibellini)

палітычная групоўка ў Італіі ў 12—15 ст., якая падтрымлівала прэтэнзіі германскіх імператараў на ўладу на Апенінскім паўвостраве; змагалася з папствам і гвельфамі, выражала інтарэсы нобіляў 2.

гібе́ра

(н.-лац. gibbera)

сумчаты грыб сям. вентурыевых, які развіваецца на галінках брусніц.

гібе́рна

(ст.-польск. hiberna, ад лац. hiberna = зімовыя кватэры)

1) зімовыя кватэры войска ў Стараж. Рыме;

2) павіннасць зімовага ўтрымання войска і забеспячэння яго харчам, якую неслі жыхары дзяржаўных і царкоўных уладанняў у Рэчы Паспалітай.