Verbum

гетэраталі́зм

(ад гетэра- + гр. thallos = галінка, парастак)

раздзельнаполасць у ніжэйшых раслін, якая выяўляецца ў фізіялагічным і генетычным падзеле полаў без знешніх адрозненняў (параўн. гоматалізм).

гетэрато́пія

(ад гетэра- + гр. topos = месца)

змена месца фарміравання органа ў жывёл у працэсе іх індывідуальнага развіцця (напр. зубоў на паднябенні).

гетэратранспланта́цыя

(ад гетэра- + трансплантацыя)

перасадка тканак або органаў прадстаўніку іншага біялагічнага віду (параўн. алатрансплантацыя, ксенатрансплантацыя).

гетэратрафі́я

(ад гетэра- + -трафія)

жыўленне арганізмаў гатовымі арганічнымі рэчывамі.

гетэратро́фны

(ад гетэра- + -трофны)

які жывіцца гатовымі арганічнымі рэчывамі;

г-ыя арганізмы — тое, што і гетэратрофы (параўн. аўтатрофны).

гетэратро́фы

(ад гетэра- + -трофы)

арганізмы, якія жывяцца гатовымі арганічнымі рэчывамі (параўн. аўтатрофы).

гетэратэ́рмны

(ад гетэра- + -тэрмны);

г-ыя жывёлы — група жывёл, у якіх перыяды пастаяннай тэмпературы цела зменьваюцца перыядамі значных яе ваганняў у залежнасці ад змен тэмпературы знешняга асяроддзя (напр. вожык, барсук, хамяк).

гетэрафа́зія

(ад гетэра- + гр. phasis = маўленне)

разлад мовы, пры якім адны словы або гукі ўжываюцца замест іншых.

гетэрафілі́я

(ад гетэра- + гр. phyllon = ліст)

наяўнасць у лістоў рознай формы на адной расліне.

гетэрафо́нія

(ад гетэра- + -фонія)

від многагалосся, калі пры выкананні мелодыі адзін або некалькі галасоў адыходзяць ад асноўнага напеву (параўн. гамафонія, поліфанія).