Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ге́нры

[ад англ. J. Heniy = прозвішча амер. фізіка (1797—1878)]

адзінка індуктыўнасці ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная індуктыўнасці такога электрычнага контуру, у якім скорасць змены току ў 1 ампер за 1 с выклікае эрс самаіндукцыі ў 1 вольт.

гентгельві́н

(ад бельг. Gent = назва горада ў Бельгіі + гельвін)

рэдкі мінерал групы гельвіну, бясколерны ці блекла-жоўты са шкляным бляскам.

генты́льны

(лац. gentilis)

родавы.

ге́нтэкс

(англ. Gentex, ад Generalized Teletype Exchange Service)

міжнародная тэлеграфная сетка агульнага карыстання, абсталяваная аўтаматычнымі тэлеграфнымі станцыямі прамых злучэнняў.

генуі́нны

(лац. genuinus = прыроджаны, першасны)

які належыць да прыроджаных захворванняў і анамалій развіцця арганізма (напр. г-ая эпілепсія).

генцыя́на

(лац. gentiana)

травяністая расліна сям. гарычкавых з ярка-сінімі кветкамі, характэрная для альпійскіх і субальпійскіх лугоў; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая.

гео́граф

(ад геаграфія)

спецыяліст у галіне геаграфіі.

гео́ід

(ад геа- + -оід)

фігура, якую ўтварыла б паверхня Сусветнага акіяна, не парушаная прылівамі, цячэннямі, уяўна працягненая ўнутры мацерыкоў.

гео́лаг

(ад геа- + -лаг)

спецыяліст у галіне геалогіі.

гео́метр

(гр. geometres)

спецыяліст у галіне геаметрыі.