Verbum

трамэ́тэс

(н.-лац. trametes)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце на адмерлай і апрацаванай драўніне, радзей на жывых дрэвах лісцевых і хвойных парод.

тра́нец

(англ. transom)

плоскі зрэз кармы некаторых караблёў, яхт, шлюпак.

транжы́рыць

(фр. trancher = разразаць)

неразумна, без толку траціць грошы, маёмасць і інш.

транзі́стар

[англ. transistor, ад tran(sfer) = пераносіць + (re)sistor = супраціўленне]

1) паўправадніковы прыбор, які служыць для ўзмацнення і пераўтварэння электрычных сігналаў;

2) невялікі радыёпрыёмнік на паўправадніках.

транзі́т

(лац. transitus = пераход)

1) правоз пасажыраў і грузаў з аднаго пункта ў іншы праз прамежкавыя пункты;

2) перавозка грузаў без перагрузкі іх на прамежкавых станцыях.

транзіты́ўнасць

(лац. transitivus = пераходны)

мат. уласцівасць велічынь, якая заключаецца ў тым, што калі першая велічыня раўняецца другой, а другая трэцяй, то першая раўняецца трэцяй.

транзі́цыя

(лац. transitio = пераход, перамяшчэнне)

мутацыя, абумоўленая заменай азоцістай асновы ў малекуле нуклеінавай кіслаты: мяняецца адна пурынавая аснова на другую (адэнін на гуанін або наадварот) ці адна пірамідынавая аснова на другую (тымін на цытазін або наадварот).

транквіліза́тар

(ад лац. tranquillus = ціхі, спакойны)

тое, што і нейралептыкі.

транс

(фр. transe, ад англ. trance)

павышанае нервовае ўзбуджэнне са стратай самакантролю, а таксама зацямненне свядомасці пры гіпнозе, экстазе і інш.

транс-

(лац. trans = цераз)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «цераз», «за», «па той бок», «праз».