Verbum

ге́льмпарт

(англ. helmport, ад helm = стырно + port = адтуліна)

адтуліна ў кармавой частцы корпуса судна, праз якую праходзіць вось руля.

гель-фільтра́цыя

(ад гелі + фільтрацыя)

раздзяленне сумесі малекул паводле іх памеру пры дапамозе порыстых палімераў шляхам фільтрацыі на храматаграфічных калонках.

гель-храматагра́фія

(ад гелі + храматаграфія)

тое, што і гель-фільтрацыя.

гем

(гр. haima = кроў)

небялковая частка гемаглабіну, жалезазмяшчальнае злучэнне, якое пры акісленні ператвараецца ў гемацін.

ге́ма

(лац. gemma)

каштоўны камень з выразаным на ім надпісам або малюнкам (інталія, камея); выкарыстоўваўся даўней як пячатка, амулет, упрыгожанне.

гема-

(гр. haima = кроў)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «кроў».

гемаглабі́н

(ад гема- + лац. globus = шар)

складаны бялок, жалезазмяшчальны пігмент крыві чалавека, пазваночных і некаторых беспазваночных жывёл, які надае ёй чырвоны колер і служыць пераносчыкам кіслароду ва ўсе тканкі арганізма; складаецца з бялковай часткі (глабіну) і небялковай (гема).

гемаглабінаме́тр

(ад гемаглабін + -метр)

тое, што і гемометр.

гемаглабінапа́тыя

(ад гемаглабін + -патыя)

хваравіты стан чалавека, абумоўлены наяўнасцю ў эрытрацытах аднаго або некалькіх паталагічных гемаглабінаў.

гемаглабіно́з

(ад гемаглабін)

тое, што і гемаглабінапатыя.