Verbum

гексена́л

(ад гр. heks = шэсць)

лекавы прэпарат, наркотык, які выкарыстоўваецца для ўнутрывеннага наркозу і як супрацьсутаргавы сродак.

гексі́ты

(ад гр. heks = шэсць)

шасціатамныя спірты, бясколерныя крышталічныя рэчывы, салодкія на смак, якія змяшчаюцца ў раслінах, пладах, водарасцях.

гексо́д

[ад гр. heks = шэсць + (электр)од]

электронная лямпа з шасцю электродамі (анод, катод і 4 сеткі), якая выкарыстоўваецца ў радыётэхніцы для пераўтварэння частаты ваганняў.

гексозафасфа́ты

(ад гексозы + фасфаты)

складаныя эфіры, утвораныя з гексозаў і фосфарнай кіслаты, якія з’яўляюцца прамежкавымі прадуктамі вугляводнага абмену ў чалавека, жывёл і мікраарганізмаў.

гексо́зы

[ад гр. heks = шэсць + (глюк)оза]

вугляводы групы монацукрыдаў, якія змяшчаюць 6 атамаў вугляроду (напр. глюкоза, фруктоза) і знаходзяцца ў арганізме чалавека, жывёл і раслін у вольным стане і ў складзе поліцукрыдаў.

гексо́ній

(ад гр. heks = шэсць)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца для лячэння сасудзістых спазмаў, пры гіпертанічнай хваробе.

гекта-

(ад гр. hekaton = сто)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «сто», «у сто разоў».

гектава́т

(ад гекта- + ват)

адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току, роўная 100 ватам.

гектагра́м

(ад гекта- + грам)

адзінка масы або вагі ў метрычнай сістэме мер, роўная 100 грамам.

гектагра́фія

(ад гекта- + -графія)

спосабы атрымання копій тэксту і ілюстрацый пры дапамозе гектографа.