фернамбу́к
(ісп. Fernambuco = назва порта ў Бразіліі)
дрэва сям. бабовых з жоўта-чырвонай каштоўнай драўнінай, якая пры высыханні робіцца цёмна-чырвонай, пашыранае ў Бразіліі; выкарыстоўваецца для вырабу каштоўнай мэблі і для атрымання чырвонай фарбы.
фернандыне́ла
(н.-лац. fernandinella)
каланіяльная зялёная водарасць сям. хларакокавых, якая трапляецца ў вадаёмах на цвёрдых субстратах або як эпіфіт і ў глебе.
феро́метр
(ад фера- + -метр)
устройства для вызначэння імгненных значэнняў індукцыі і напружанасці магнітнага поля ў ферамагнітных узорах пры іх намагнічванні.
ферто́інг
(гал. vertuiing)
мар. спосаб пастаноўкі судна на два якары ў месцах, дзе бываюць моцныя прылівы і адлівы, пераменныя ветры.
ферты́льнасць
(ад лац. fertilis = урадлівы)
здольнасць арганізма нараджаць патомства (параўн. стэрыльнасць 2).
ферты́льны
(лац. fertilis)
урадлівы, пладаносны; пладавіты, плодны, здольны да дзетанараджэння (параўн. стэрыльны 2).
феругіне́ум
(н.-лац. ferrugineum)
разнавіднасць мяккай пшаніцы з чырвоным асцістым коласам і чырвоным зернем.
фе́рула
(н.-лац. ferula, ад лац. ferula = парастак, лаза)
травяністая расліна сям. парасонавых з рассечаным лісцем і жоўтымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і і Сярэд. Азіі; лекавая, прыпраўная і кармавая.
феру́ла
(лац. ferula = лаза, розга)
1) лінейка, якой даўней білі па далоні вучняў за якую-н. правіннасць;
2) перан. пільны нагляд, суровы рэжым.
ферымагнеты́зм
(ад ферыт + магнетызм)
сукупнасць магнітных уласцівасцей рэчываў (ферымагнетыкаў), у якіх магнітныя моманты суседніх атамаў (іонаў) накіраваны насустрач адзін аднаму і ўзаемна не скампенсаваны.