Verbum

трале́й

(англ. trolley)

кантактны провад, па якім электрычны ток паступае ў цягавыя рухавікі электратранспарту, напр. трамваяў.

трале́йбус

[англ. trolleybus, ад trolley = тралей + лац. (omni)bus = для ўсіх]

гарадская пасажырская бязрэйкавая машына, якая прыводзіцца ў рух электрычным рухавіком, што бярэ энергію ад двух правадоў.

тралейка́р

(англ. trolleycar, ад trolley = тралей + саг = вазок)

самаходная бязрэйкавая грузавая павозка, электрарухавік якой жывіцца ад падвесных кантактных правадоў.

тралява́ць

(ням. treilen = цягнуць)

падцягваць, падвозіць драўніну ад месца нарыхтоўкі да дарогі ці да месца сплаву трактарамі ці валачна-тралёвачнымі машынамі.

тра́ма

(ням. Tram)

апорная бэлька, якая падтрымлівае столь у драўляных будынках.

траманта́на

(іт. tramontana, ад tra = праз + montana = гара)

халодны паўночны і паўночна-ўсходні вецер у Італіі і ў паўночнай частцы Іспаніі.

трамбава́ць

(ад ням. trampeln = таптаць)

ударамі, ціскам рабіць больш шчыльнай якую-н. рыхлую масу і выраўноўваць яе паверхню.

трамбаге́н

(ад тромб + ген)

тое, што і пратрамбін.

трамбапені́я

[ад трамба(цыты) + гр. penia = недахоп]

тое, што і трамбацытапенія.

трамбацытапені́я

(ад трамбацыты + гр. penia = недахоп)

змяншэнне колькасці трамбацытаў у перыферычнай крыві.