Verbum

трэпа́н

(фр. trépan < с.-лац. trepanum, ад гр. trypanon = свярдзёлак)

хірургічны інструмент для свідравання косці пры трэпанацыі.

трэпанава́ць

(фр. trepaner, ад гр. trypao = свідрую)

рабіць трэпанацыю.

трэпана́цыя

(фр. trepanation, ад с.-лац. trepanum < гр. trypanon = свярдзёлак)

хірургічная аперацыя, звязаная з ускрыццём якой-н. касцявой поласці (напр. т. чэрапа).

трэпа́нг

(малайск. tripang)

марская беспазваночная жывёла тыпу ігласкурых, мяса якой ужываецца ў ежу ў свежым або салёна-вэнджаным выглядзе.

трэпастама́ты

(н.-лац. trepostomata)

атрад вымерлых галаротых імшанак, якія жылі ў ардовіку — трыясе.

трэ́пел

(ням. Tripel, ад Tripoli = назва горада ў Лівіі)

асадачная горная парода белага, светла-шэрага або светла-жоўтага колеру, якая складаецца пераважна з апалу і панцыраў дыятамей; выкарыстоўваецца ў будаўніцтве, у нафтавай прамысловасці.

трэст

(англ. trust)

1) адна з форм арганізацыі прадпрыемстваў, звязаных аднароднасцю прадукцыі або рознымі стадыямі перапрацоўкі сыравіны (напр. будаўнічы т.);

2) манапалістычнае аб’яднанне некалькіх прадпрыемстваў пад адным кіраўніцгвам.

трэф

(ст.-яўр. terēfā = нячыстая яда)

недазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

трэ́фы

(фр. trefle)

картачная масць з малюнкам чорнага крыжыка ў выглядзе трылісніку.

трэхіспо́ра

(н.-лац. trechispora)

губавы базідыяльны грыб сям. картыцыевых, які расце на адмерлай драўніне лісцевых і хвойных дрэў.