Verbum

шэла́к

(гал. schellak)

смалістае рэчыва, якое здабываецца з маладых парасткаў некаторых трапічных раслін; выкарыстоўваецца ў вытворчасці лаку, пластмасы, сургучу і інш.

шэ́лег

(польск. szeląg, ад ням. Schilling)

даўняя манета вартасцю ў паўгроша.

шэ́льма

(польск. szelma, ад ням. Schelm)

махляр, круцель, хітрун.

шэльтэрдэ́к

(англ. shelterdeck, ад shelter = навес + deck = палуба)

навясная лёгкая палуба на судне, размешчаная вышэй верхняй палубы.

шэльф

(англ. shelf)

прыбярэжная частка дна Сусветнага акіяна, мацерыковая водмель.

шэ́нкель

(ням. Schenkel)

унутраная, звернутая да каня, частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

шэ́пинг

(англ. shaping-machine)

папярочна-стругальны станок.

шэ́раг

(польск. szereg, ад венг. sereg)

1) сукупнасць аднародных прадметаў, размешчаных адзін за другім, у адну лінію;

2) сукупнасць чаго-н., што ідзе адно за другім у пэўным парадку;

3) пэўная, звычайна невялікая колькасць чаго-н.;

4) сукупнасць людзей, аб’яднаных якімі-н. адносінамі.

шэрл

(ням. Schorl)

чорны жалезісты турмалін.

шэры́ф​¹

(англ. sheriff)

службовая асоба ў Англіі, ЗША і Ірландыі, якая выконвае ў сваёй акрузе адміністрацыйныя і судовыя функцыі.