Verbum

трахо́іда

(гр. trochoeides, ад trochos = кола + eidos = выгляд)

мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам, звязаным з акружнасцю, што коціцца без слізгання па другой акружнасці або прамой.

трахо́ма

(гр. trachoma = шурпатасць)

хранічнае інфекцыйнае запаленне злучальнай тканкі (кан’юнктывы) і рагавіцы вачэй; адна з асноўных прычын слепаты.

трог

(ням. Trog = літар. ночвы)

горная даліна карытападобнай формы, апрацаваная ледніком.

тро́ліус

(н.-лац. trollius)

травяністая расліна сям. казяльцовых з пальчата-рассечаным лісцем; расце на вільготных лясных палянах, узлесках; пярэсна.

троль

(шв. troll)

надпрыродная істота ў скандынаўскай міфалогіі (часцей волат), звычайна варожая людзям.

тромб​¹

(гр. thrombos)

згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносных сасудах (гл. таксама трамбоз).

тромб​²

(іт. tromba = труба)

магутны смерч над сушай у выглядзе цёмнага слупа, што спускаецца з навальнічнай хмары; на сваім шляху робіць катастрафічныя разбурэнні (гл. тарнада).

тромбакіна́за

(ад тромб​¹ + гр. kineo = рухаю)

тое, што і тромбапласцін.

тромбапласці́н

(ад тромб​¹ + гр. plastos = вылеплены)

рэчыва, якое паскарае згусанне крыві; змяшчаецца ў тканкавым соку і крывяных цельцах, бярэ ўдзел у ператварэнні пратрамбіну ў трамбін.

тромбартэрыі́т

(ад тромб​¹ + артэрыіт)

запаленне артэрыі, якое суправаджаецца яе трамбозам.