Verbum

шпатэ́ль шпа́тэль

(ням. Spatel)

1) інструмент тынкоўшчыка, мастака ў выглядзе лапатачкі для накладвання і выраўноўвання шпаклёўкі, раўнамернага накладвання фарбы на палатно ці расцірання на палітры;

2) медыцынскі інструмент, які мае форму лапатачкі і выкарыстоўваецца пры хірургічных аперацыях, для агляду зева і інш.

шпа́цыр

(польск. spacer, ад ням. Spazier)

прагулка на свежым паветры.

шпацырава́ць

(польск. spacerować, ад ням. spazieren)

прагульвацца на свежым паветры.

шпа́цыя

(лац. spatium = прастора, прамежак)

1) металічны брусочак, які прымяняецца ў друкарскай справе пры ручным наборы для запаўнення прабелаў паміж словамі, утварэння абзацаў і інш.;

2) адлегласць паміж двума шпангоўтамі на судне.

шпег

(польск. szpieg < чэш. špeh, ад ням. Späher)

тайны агент, які сочыць за кім-н.; шпік.

шпе́ргель

(н.-лац. spergula)

травяністая расліна сям. гваздзіковых з белымі кветкамі на доўгіх кветаножках, у паўпарасоніках, якая расце ў лясах, на лугах, аблогах, як пустазелле палёў, агародаў, садоў; свінакроп.

шпіг

(польск. szpik, ад ням. Speck)

прасоленае падскурнае свіное сала (у кавалках).

шпіга́т

(гал. spuigat)

адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

шпіён

(ням. Spion)

засакрэчаны агент, які выведвае дзяржаўныя і ваенныя тайны і выдае іх іншай дзяржаве.

шпік

(польск. szpik, ад ням. Speck)

анат. касцявы мозг.