Verbum

габо́й

(ням. Hoboe, ад фр. hautbois = высокае дрэва)

1) духавы язычковы музычны інструмент, па вышыні гуку сярэдні паміж кларнетам і флейтай;

2) арганны рэгістр язычковай групы.

га́бра

(іт. gabbro, ад Gabbro = назва горада ў Італіі)

магматычная горная парода цёмнага колеру, якая складаецца з плагіяклазу і піраксену, выкарыстоўваецца як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.

габране́ма

(н.-лац. habronema)

гельмінт класа нематодаў; паразіт няпарнакапытных, узбуджальнік габранемозу.

габранемо́з

(н.-лац. habronemosus)

гельмінтозная хвароба няпарнакапытных, узбуджальнікамі якой з’яўляюцца габранемы.

гава́на

(ісп. Habana = назва сталіцы Кубы)

1) гатунак тытуню, які выкарыстоўваецца для вырабу гаванскіх цыгар;

2) гаванскія цыгары.

га́вань

(гал. haven)

прыродная або штучна агароджаная ад хваль, цячэнняў і ветру прыбярэжная частка воднай прасторы для прычалу і стаянкі суднаў.

гаве́нія

(н.-лац. hovenia)

дрэва сям. крушынавых з яйцападобным лісцем і ядомымі пладаножкамі, пашыранае ў Паўд.-Усх. Азіі; культывуецца ў Крыме, на Каўказе і ў Сярэд. Азіі; цукерачнае дрэва.

гавія́л

(н.-лац. gavialis, ад інд. gavijāl)

паўзун атрада кракадзілаў з вузкім доўгім рылам, які жыве ў рэках на поўдні Азіі.

гаво́рцыя

(н.-лац. haworthia)

травяністая расліна сям. асфадэлавых з кароткім сцяблом і дробнымі белавата-зялёнымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў Паўд. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

гаво́т

(фр. gavotte)

1) старадаўні французскі танец, а таксама музыка да гэтага танца;

2) частка інструментальнай сюіты.