Verbum

брунфе́льзія

(н.-лац. brunfelsia)

вечназялёная кустовая расліна сям. паслёнавых з буйнымі блакітнымі кветкамі, пашыраная ў Бразіліі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

брунхо́рстыя

(н.-лац. brunchorstia)

недасканалы грыб сям. танкастромавых, які развіваецца на ігліцы і парастках хвойных дрэў.

брунэ́лька

(польск. brunelka, ад лац. prunella)

травяністая расліна сям. ясноткавых з прадаўгаватым чаранковым лісцем і цёмна-сінімі або фіялетавымі кветкамі ў суквеццях, якая расце на незабалочаных лугах, у лясах, па берагах рэк, каля жылля; чарнагалоў.

брусане́тыя

(н.-лац. broussonetia)

дрэвавая або кустовая расліна сям. тутавых, пашыраная ва Усх. Азіі і Палінезіі; з кары асобных відаў вырабляецца папера, некаторыя віды вырошчваюцца як дэкаратыўныя.

брусі́т

[ад англ. A. Bruce = прозвішча амер. мінералога (памёр у 1818 г.)]

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў белага або зеленаватага колеру, празрысты; з’яўляецца сыравінай для атрымання магнію.

бру́ствер

(ням. Brustwehr = літар. абарона грудзей)

земляны насып па краі акопа, прызначаны для аховы салдат і гармат ад варожага агню.

бру́та

(іт. brutto = грубы)

вага тавару з тарай 2;

цана б. — цана тавару без скідак;

даход б. — валавы даход без выліку расходаў (параўн. нета).

бруталі́зм

(ад англ. brutal = грубы)

кірунак у архітэктуры, прадстаўнікі якога імкнуцца падкрэсліць важкасць архітэктурных формаў.

брута́льны

(лац. brutalis)

грубы, жорсткі.

бруцэлёз

(ад бруцэлы)

інфекцыйна-алергічная хвароба чалавека і жывёл, якая выклікаецца бруцэламі.