Verbum

глікагено́ліз

(ад глікаген + -ліз)

працэс анаэробнага ферментатыўнага распаду глікагену ў тканках.

гліказіда́зы

(ад гліказіды)

ферменты класа гідралазаў, якія каталізуюць гідралітычнае (гл. гідроліз) расшчапленне гліказідаў.

гліказі́ды

(ад гр. glykys = салодкі + eidos = выгляд)

арганічныя рэчывы, малекулы якіх складаюцца з вугляводу і невугляводнага кампанента (аглікону); змяшчаюцца ў жывёльных і раслінных арганізмах, адыгрываючы важную ролю ў працэсах абмену рэчываў.

гліказуры́я

(ад гр. glykys = салодкі + -урыя)

выдзяленне цукру з мачой, назіраецца пры цукровым дыябеце, нервовых хваробах, цяжарнасці, а таксама пры празмерным ужыванні цукру.

глікако́л

(ад гліка- + гр. kolla = клей)

тое, што і гліцын.

глікаліпі́ды

(ад гліка- + гр. lipos = тлушч)

тлушчападобныя рэчывы, якія змяшчаюць вугляводы; з’яўляюцца структурнымі элементамі клетачных мембран.

глікапратэі́ды

(ад гліка- + пратэіды)

складаныя бялкі, якія змяшчаюць вугляводныя кампаненты (напр. імунаглабуліны, мукоіды, муцыны).

глікафі́ты

(ад гліка- + -фіты)

расліны незасоленых глеб і прэсных вадаёмаў (параўн. галафіты).

глікемі́я

(ад гліка- + -емія)

наяўнасць цукру ў крыві.

гліко́ліз

(ад гліка- + -ліз)

працэс расшчаплення вугляводаў пры адсутнасці кіслароду пад дзеяннем ферментаў у арганізме чалавека і жывёл.