Verbum

глабі́н

(ад лац. globus = шар)

бялковая часта гемаглабіну.

глабо́ідны

(ад лац. globus = шар + -оід);

г-ая перадача — зубчата-вінтавая перадача, разнавіднасць чарвячнай перадачы, у якой чарвяк мае ўвагнутую форму.

глабо́іды

(ад лац. globus = шар + -оід)

уключэнні ў алейранавыя зерні многіх раслін; маюць выгляд шарападобных або гронкападобных цельцаў.

глабулі́ны

(ад лац. globulus = шарык)

найбольш пашыраная ў прыродзе група простых жывёльных і раслінных бялкоў (пратэінаў).

глабуля́рны

(фр. globulaire, ад лац. globulus = шарык)

шарападобны.

гладые́лус

(лац. gladiolus = невялікі меч)

клубнецыбульная травяністая расліна сям. касачовых з мечападобным лісцем і буйнымі кветкамі розных колераў у коласападобных суквеццях; пашырана ў Еўразіі, Афрыцы; дэкаратыўная; шпажнік.

гладыя́тар

(лац. gladiator)

спецыяльна абучаны раб ці ваеннапалонны, які ў старажытнарымскі перыяд выкарыстоўваўся для ўзброенай барацьбы на арэне цырка.

глазе́т

(ад фр. glacé = глянцаваны)

парча з каляровай шаўковай асновай і вытканымі на ёй залатымі або сярэбранымі ўзорамі.

глазу́ра

(польск. glazura, ад ням. Glasur)

1) шклопадобны сплаў для пакрыцця керамічных вырабаў; паліва;

2) застылы слой цукровага сіропу на мучных вырабах.

глазурава́ць

(ням. glasiercn)

пакрываць глазурай.