Verbum

брыжы́

(польск. bryże, ад ст.-в.-ням. brize)

зборкі, складкі ў форме веера.

брыжэ́йка

(ад брыжы)

складка брушыны, якой унутрыбрушныя органы прымацоўваюцца да задняй сценкі брушной поласці.

брыз

(фр. brise)

вецер, які днём дзьме з воднай паверхні на сушу, а ноччу — з сушы на водную паверхню; на Беларусі адзначаецца на многіх азёрах і вадасховішчах.

брыза́нтны

(фр. brisant = які драбіць)

разрыўны, здольны драбіць прадметы пры выбуху (напр. б. снарад).

брызе́нт

(рус. брезент, ад гал. presenning)

тоўстая непрамакальная парусіна; выкарыстоўваецца для вырабу палатак, чахлоў, тэнтаў і інш.

брызінгі́ды

(н.-лац. brisingidae)

сямейства глыбакаводных марскіх зорак.

брыі́ды

(н.-лац. bryidae, ад гр. bryon = мох)

падклас лістасцябловых імхоў; пашыраны па ўсім зямным шары; уплываюць на ўзнаўленне і стан дрэвастою, хмызнякоў, травяністых раслін, садзейнічаюць торфаўтварэнню; брыевыя імхі.

брыке́т

(фр. briquette, ад brique = цагліна)

спрасаваны ў выглядзе цагліны, пліткі дробны матэрыял (напр. тарфяны б.).

брыль

(польск. biyl, ад іт. ombrello = парасон)

1) казырок летняй шапкі;

2) капялюш (з палямі).

брылья́нт

(фр. briliant = літар. бліскучы)

ппучна агранёны і адшліфаваны алмаз.