Verbum

гале́та

(фр. galette)

прэснае пячэнне звычайна слаістай структуры, якое здольна замяняць хлеб і доўга захоўваць свае якасці; выкарыстоўваецца ў паходных умовах.

галёрка

(рус. галёрка, ад фр. galene = галерэя)

тое, што і галерэя 3.

галёш

гл. галош.

га́лій

(н.-лац. gallium, ад лац. Gallia = Францыя)

хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.

галіка́нства

(ад лац. gallicanus = гальскі)

рэлігійна-палітычны рух, прыхільнікі якога дабіваліся аўтаноміі французскай каталіцкай царквы ад папства (13—18 ст.).

галіме́тр

(ад гр. hals, halos = соль + -метр)

прыбор для вымярэння канцэнтрацыі раствораў кухоннай солі.

га́лінг

(нарв. halling)

нарвежскі народны мужчынскі танец.

галінзо́га

(н.-лац. galinsoga)

травяністая расліна сям. астравых з зубчастым лісцем і жоўтымі кветкамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах; шкоднае пустазелле.

галіпо́т

(фр. galipot)

смала хвойных дрэў, якая выцякае са шчыліны кары і застывае на паверхні; выкарыстоўваецца для прыгатавання лакаў.

галі́т

(ад гр. hals = соль + -літ)

мінерал класа хларыдаў, бясколерны, празрысты, са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца ў харчовай, керамічнай, скураной прамысловасці, медыцыне, сельскай гаспадарцы і інш.; каменная соль.