Verbum

гіменаптэ́ры

(ад гр. hymen = плеўка, перапонка + -птэр)

перапончатакрылыя насякомыя (восы, пчолы, мурашкі і інш.).

гіменасто́мум

(н.-лац. hymenostomum)

лістасцябловы мох сям. трыхастомавых, які трапляецца на аголенай глебе на ўзлесках, адхонах канаў, палях.

гіменасцы́ф

(н.-лац. hymenoscyphus)

сумчаты грыб сям. гелоцыевых, які развіваецца на адмерлых сцёблах травяністых раслін, леташнім лісці, кары дрэў.

гіменафо́р

(ад гр. hymen = плеўка, скурка + -фор)

паверхня пладовых цел грыбоў, на якой размешчаны гіменій.

гіменахе́та

(н.-лац. hymenochaete)

губавы базідыяльны грыб сям. гіменахетавых, які расце на лесапавале і сухастоі ў розных лясах, на высечках, каля дарог; ёсць ядомыя і ядавітыя віды.

гімене́й

(гр. Hymenaios = імя бога шлюбу ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

1) юнак з факелам і вясельным вэлюмам у руках у антычным мастацтве;

перан. повязі Гіменея — шлюб;

2) вясельная харавая песня ў старажытнагрэчаскай лірыцы.

гіме́ній

(ад гр. hymen = плеўка, скурка)

слой спараносных клетак у пладовых целах многіх грыбоў.

гімн

(лац. hymnus, ад гр. hymnos)

1) урачыстая хвалебная песня ў гонар багоў і герояў у Стараж. Грэцыі;

2) урачыстая песня як сімвал дзяржавы;

3) увогуле хвалебная песня або музычны твор у гонар чаго-н. (напр. г. чалавеку працы, г. жыццю).

гімнады́ніум

(н.-лац. gymnodinium)

аднаклетачная пірафітавая водарасць сям. гімнадыніевых, якая пашырана ў планктоне вадаёмаў рознага тыпу, асабліва ў невялікіх са стаячай вадой.

гімна́зія

(польск. gimnazjum, ад гр. gymnasion)

агульнаадукацыйная сярэдняя навучальная ўстанова звычайна гуманітарна-філалагічнага кірунку (напр. жаночая г., класічная г.).