Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

гідра́ўлас

(ад гідра- + гр. aulos = трубка, флейта)

старажытны музычны інструмент, папярэднік сучаснага аргана, у якім напор паступаючага з трубы паветра забяспечваўся ціскам слупа вады.

гідра́ўліка

(гр. hydraulikos = вадзяны)

навука аб законах раўнавагі і руху вадкасцей і спосабах практычнага прымянення гэтых законаў.

гідраўлі́чны

(ад гідраўліка)

1) які дзейнічае пры дапамозе напору, ціску вадкасці (напр. г. прэс);

2) які мае адносіны да гідраўлікі (напр. г-ае даследаванне).

гідрафі́зіка

(ад гідра- + фізіка)

раздзел геафізікі, які вывучае фізічныя працэсы, што адбываюцца ў гідрасферы.

гідрафілі́я

(ад гідра- + -філія)

апыленне некаторых водных раслін пры дапамозе вады.

гідрафі́льнасць

(ад гідра- + гр. phileo = люблю)

здольнасць рэчываў, матэрыялаў змочвацца вадой.

гідрафі́льны

(ад гідра- + гр. phileo = люблю);

г-ыя расліны — водныя расліны, прыстасаваныя да перакрыжаванага апылення пад вадой (напр. рагаліснік апушчаны, наяда гнуткая).

гідрафі́ты

(ад гідра- + -фіты)

водныя расліны, у якіх у вадзе знаходзіцца толькі ніжняя частка (напр. рыс, чарот азёрны); параўн. гідатафіты.

гідрафло́т

(ад гідра- + флот)

паветраны флот, які складаецца з гідрасамалётаў.

гідрафо́бія

(ад гідра- + -фобія)

вадабоязь; віруснае захворванне ад укусу шалёнага сабакі, ваўка, ката.