Verbum

гідракампрэ́сар

(ад гідра- + кампрэсар)

гідраўлічны кампрэсар, які сціскае газы пры дапамозе вадкасці.

гідракана́л

(ад гідра- + канал)

канал, дзе выпрабоўваюцца мадэлі караблёў, лодак, гідрасамалётаў і інш.

гідракара́лы

(н.-лац. hydrocorallia)

атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных, утвараюць вапняковыя калоніі жоўтага, ружовага, чырвонага або фіялетавага колеру, якія трывала прырастаюць да скал або камянёў.

гідракарбана́ты

[ад гідра(ген) + карбанаты]

кіслыя солі вугальнай кіслаты, выкарыстоўваюцца ў медыцыне і хлебапячэнні.

гідракартызо́н

(ад гідра- + картызон)

адзін з гармонаў кары наднырачных залоз, які ўдзельнічае ў рэгуляцыі вугляводнага абмену ў арганізме, праяўляе супрацьзапаленчае і супрацьалергічнае (гл. алергія) дзеянне.

гідракары́не

(н.-лац. hydrocoryne)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. гідракарынавых, якая трапляецца ў стаячых водах на водных раслінах.

гідракасцю́м

(ад гідра- + касцюм)

тое, што і гідракамбінезон.

гідракіне́тыка

(ад гідра- + кінетыка)

раздзел гідрадынамікі, які вывучае рух вадкасці з улікам сіл, якія на яе ўздзейнічаюць.

гідрако́леус

(н.-лац. hydrocoleus)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. шызотрыксавых, якая трапляецца пераважна ў морах, радзей у прэсных водах.

гідракраты́чны

(ад гідра- + гр. kratos = сіла)

які садзейнічае значнаму расшырэнню плошчы мора, напр. г-ыя рухі зямной кары.