Verbum

гідрагеніза́цыя

(ад гідраген)

далучэнне вадароду да хімічных элементаў або злучэнняў, гідрыраванне (напр. г. вугалю, г. алею); проціл. дэгідрагенізацыя.

гідрагенсульфа́ты

(ад гідраген + сульфаты)

тое, што і гідрасульфаты.

гідрагенсульфі́ты

(ад гідраген + сульфіты)

тое, што і гідрасульфіты.

гідрагео́лаг

(ад гідра- + геолаг)

спецыяліст у галіне гідрагеалогіі.

гідрагра́фія

(ад гідра- + -графія)

раздзел гідралогіі, які займаецца вывучэннем, апісаннем і нанясеннем на карту водных аб’ектаў зямной паверхні (рэк, азёр, мораў, балот і інш.).

гідрадамкра́т

(ад гідра- + дамкрат)

гідраўлічны механізм для паднімання цяжкіх прадметаў, напр. вертыкалізацыі ракетносьбітаў ракетаносьбітаў.

гідрадыкцыён

(н.-лац. hydrodiction)

каланіяльная зялёная водарасць сям. гідрадыкцыевых, якая трапляецца ў стаячых і павольна цякучых водах, багатых азоцістымі злучэннямі.

гідрадына́міка

(ад гідра- + дынаміка)

раздзел гідрамеханікі, які вывучае рух несціскальнай вадкасці і яе ўзаемадзеянне з цвёрдымі целамі.

гідрадэні́т

(ад гр. hidros = пот + адэніт)

гнойнае запаленне потавых залоз, часцей падпахавых, якое выклікаецца стафілакокам.

гідразі́н

[ад гідр(аген) + аз(от)]

хімічнае злучэнне вадароду з азотам, бясколерная вадкасць, якая дыміцца на паветры; выкарыстоўваецца для вырабу пластмас, як элемент рэактыўнага паліва і інш.