гідрааку́стыка
(ад гідра- + акустыка)
раздзел акустыкі, які вывучае распаўсюджанне гуку ў вадзе; мае важнае значэнне для гідралакацыі.
Verbum
анлайнавы слоўнікСлоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuгідрааўтама́т
(ад гідра- + аўтамат)
аўтаматычная прылада, у якой вадзяны напор выкарыстоўваецца для сціскання або разрэджвання паветра, а таксама паветра — для паднімання вады.
гідрааўтама́тыка
(ад гідрааўтамат)
комплекс тэхнічных сродкаў для стварэння сістэм аўтаматычнага кіравання аб’ектамі і тэхналагічнымі працэсамі з дапамогай рабочай вадкасці пад ціскам.
гідрааэрадро́м
(ад гідра- + аэрадром)
аэрадром для гідрасамалётаў на ўчастку воднай паверхні з прылеглай да яго берагавой паласой.
гідрааэрамеха́ніка
(ад гідра- + аэрамеханіка)
раздзел механікі, які вывучае раўнавагу і рух вадкіх і газападобных асяроддзяў, а таксама іх узаемадзеянне паміж сабою і з цвёрдымі целамі.
гідрабарацы́т
(ад гідра- + барацыт)
мінерал, водны барат кальцыю і магнію, бясколерны або белы са шкляным бляскам.
гідрабіёлаг
(ад гідра- + біёлаг)
спецыяліст у галіне гідрабіялогіі.
гідрабіёніка
(ад гідра- + біёніка)
раздзел біёнікі, які вывучае асаблівасці жывёл, што жывуць у вадзе, каб ствараць тэхнічныя прыстасаванні для работы ў водным асяроддзі.
гідрабіёнты
(ад гідра- + біёнты)
арганізмы, якія жывуць у вадзе (
гідрабіяло́ггя
(ад гідра- + біялогія)
навука, якая вывучае жыццё водных арганізмаў у іх узаемадзеянні паміж сабой і навакольным асяроддзем.