Verbum

гідато́ды

(ад гр. hydor, -datos = вада + hodos = шлях, дарога)

залозы ў эпідэрмісе раслін, якія выдзяляюць вільгаць з унутранай часткі ліста на паверхню, г.зн. ажыццяўляюць гутацыю.

гі́джра, хі́джра

(ар. hidžra)

мусульманскае летазлічэнне, якое бярэ пачатак з 622 г.

гідне́лум

(н.-лац. hydnellum)

базідыяльны грыб сям. яжоўнікавых, які расце на глебе ў хваёвых, лісцевых і мяшаных лясах; яжоўнік.

гідно́трыя

(н.-лац. hydnotria)

сумчаты грыб сям. псеўдатруфелевых, які расце на глебе ў хвойных і лісцевых лясах.

гі́днум

(н.-лац. hydnum)

шапкавы базідыяльны грыб сям. яжоўнікавых, які расце на глебе ў хваёвых і мяшаных лясах; ядомы ў маладым узросце; пеўнік.

гі́дра

(гр. hydra = вадзяная змяя)

1) дзевяцігаловая змяя ў старажытнагрэчаскай міфалогіі; у яе на месцы адсечаных галоў вырасталі новыя;

2) дробная кішачнаполасцевая жывёліна падкласа гідроідных са шчупальцамі вакол рота, пашыраная ў прэсных вадаёмах.

гідра-

(ад гр. hydor = вада)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «вада», «водны», «вадзяны».

гідраавія́цыя

(ад гідра- + авіяцыя)

авіяцыя, аснашчаная гідрасамалётамі.

гідраагрэга́т

(ад гідра- + агрэгат)

агрэгат, які складаецца з гідратурбіны і гідрагенератара.

гідраакумуля́цыя

(ад гідра + акумуляцыя)

назапашванне гідраэнергіі шляхам стварэння запасаў вады ў вадасховішчах верхняга б’ефа.