krönen
vt
1) (zu D, als A) каранава́ць (каго-н. на…)
sich ~ lássen* — каранава́цца
2) (mit, von D) уве́нчваць (чым-н.)
von Erfólg gekrönt sein — увянча́цца по́спехам
Krönung
f -, -en
1) карана́цыя, каранава́нне
2) перан. завяршэ́нне, увянча́нне
séine ~ in etw. (D) fínden* — увянча́цца, завяршы́цца чым-н.
kröpfen
vi дзяўбці́, е́сці (пра драпежных птушак)
Krösus
m -, -se багаце́й, багаты́р, крэз
Kröte
f -, -n заал. рапу́ха, жа́ба