krönen
vt
1) (zu D, als A) каранава́ць (каго-н. на…)
sich ~ lássen* — каранава́цца
2) (mit, von D) уве́нчваць (чым-н.)
von Erfólg gekrönt sein — увянча́цца по́спехам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)