zerréißen
*
1.
vt раздзіра́ць
2.
vi (s) (па)рва́цца, разарва́цца; знасі́цца
Zerréißfestigkeit, Zerréißgrenze
f - мяжа́ трыва́ласці на разрыў
Zerréißprobe
f -, -n выпрабава́нне на разрыў
Zerréißung
f -
1) разрыў
2) перан. разрыў, раско́л, раздзяле́нне
zérren
vt ту́заць, цягну́ць, рваць
◊ j-n durch den Schmutz [Kot] ~, j-n in den Staub ~ — га́ньбіць, знеслаўля́ць каго́-н.
die Tátsachen an die Öffentlichkeit ~ — перадава́ць гало́снасці які́я-н. фа́кты
zerrínnen
* vi (s)
1) расцяка́цца, расплыва́цца
2) прапада́ць
◊ wie gewónnen, so zerrónnen — ≅ як нажы́та, так і пражы́та
Zérrspiegel
m -s, - крыво́е люстэ́рка