únser
1.
pron poss m (f úns(e)re, n únser, pl úns(e)re; без назоўніка m úns(e)rer, f úns(e)re, n úns(e)res, pl úns(e)re) наш (на́ша, на́шае, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (свая́, сваё, свае́)
dein Váter und úns(e)rer — твой ба́цька і наш
díese Bü- cher sind úns(e)re — гэ́тыя кні́гі на́шы
úns(e)rer Ánsicht [Meínung] nach — на наш по́гляд, на на́шу ду́мку
2.
pron pers G ад wir
~ sind drei — нас (усяго́) тро́е
wir sind ~ drei — нас тро́е
gedénke ~er — по́мні пра нас
Únsere
sub
der ~ (die ~, das ~, die ~n) — наш (на́ша, на́шае, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (свая́, сваё, свае́)
das ~ — сваю́ маёмасць
wir tun das ~ — мы зро́бім сваё [што ў на́шых сі́лах]
die ~n — на́шы, на́шы блі́зкія [ро́дныя]; на́шы [свае́] лю́дзі [прыхі́льнікі]
únseresgleichen
a inv падо́бныя да нас (лю́дзі); такі́я ж, як мы
únserige
pron poss der ~ (die ~, das ~, die ~n) наш (на́ша, на́ша, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (сва́я, сваё, свае́)
únserthalben, únserethalben, únsertwegen
adv дзе́ля нас, з-за [праз] нас
únsicher
a
1) няўпэўнены
2) ненадзе́йны
3) няўпэўнены, невыра́зны (пра паводзіны і г.д.)
j-n ~ máchen — збянтэ́жыць каго́-н.
Únsicherheit
f -, -en
1) небяспе́чнасць, небяспе́ка
2) ненадзе́йнасць
3) няўпэўненасць (паводзін і г.д.)