Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aädefghikoöstuüwyz.
bcdhilmnprstu

Zerstörer

m -s, -

1) разбура́льнік

2) марск. эска́драны мінано́сец; ав. знішча́льнікбамбардзіро́ўшчык

Zerstörung

f -, -en

1) разбурэ́нне, спусташэ́нне

2) парушэ́нне

Zerstörungskraft

f -, -kräfte разбура́льная сі́ла

Zerstörungswut

f - вандалі́зм

zerstréuen

1.

vt

1) рассе́йваць, распыля́ць

j-s Verdácht ~ — рассе́йваць чые́-н. падазрэ́нні

2) адця́гваць ува́гу

2.

(sich)

1) рассе́яцца (у розныя бакі)

2) пазабаўля́цца, павесялі́цца; разве́яцца

zerstréut

a

1) раскі́даны (über A – па чым-н.)

2) рассе́яны, няўва́жлівы

3) фіз. рассе́яны (пра святло)

Zerstréutheit

f -

1) раскі́данасць

2) перан. рассе́янасць, няўва́жлівасць

Zerstréuung

f -, -en

1) рассе́йванне, распыле́нне

2) рассе́янне (святла і г.д.)

3) рассе́янасць

zerstückeln

vt

1) разбі́ць; (раз)дзялі́ць [разрэ́заць, разарва́ць] на кава́лкі; пакрамса́ць

2) перан. дзялі́ць на ча́сткі; драбі́ць, расчляня́ць

Zerstückelung

f -, -en

1) (раз)дзяле́нне; разраза́нне

2) перан. драбне́нне; расчляне́нне; раско́л