spálten
1.
vt
1) кало́ць, раско́лваць; сячы́
2) расшчапля́ць, раздрабля́ць (хімічныя злучэнні і да т.п.)
der Blitz spáltete den Baum — мала́нкай расшчапі́ла дрэ́ва
2.
vi (s) (part II gespáltet i gespalten); кало́цца, раско́лвацца
das Holz spáltet gut — дро́вы до́бра ко́люцца
3.
(sich) кало́цца, раско́лвацца; ся-
чы́ся (пра валасы)
2) перан. раскало́цца, раздрабля́цца, раз’ядна́цца
spáltenweise
adv цэ́лымі слупка́мі [кало́нкамі]
Spáltung
f -, -en
1) расшчапле́нне
2) раско́л
3) рознагало́ссе, разла́д
Span
m -(e)s, Späne
1) трэ́ска, лучы́на, стру́жка; дра́нка; pl тс. пілаві́нне, апі́лкі
Späne máchen [réißen*] — шчапа́ць лучы́ну
2) варо́жасць, сва́рка
◊ nicht ein ~! — нічо́га!, ні граша́!
er hat Späne — разм. у яго́ во́дзяцца гро́шы
wo man Holz haut [wo gehóbelt wird], fállen Späne — ≅ лес сяку́ць – трэ́скі ляя́я́ць
mach kéine Späne! — разм. не цырымо́нься!
das geht über den ~! — разм. гэ́та ўжо́ зана́дта!, гэ́та выхо́дзіць за ўся́кія ме́жы
spánen
vt тэх. апрацо́ўваць рэ́заннем
Spánferkel
n -s, - мало́чнае парася́
Spánge
f -, -n за́сцежка, спра́жка
spánisch
1.
a іспа́нскі, гішпа́нскі
~er Pféffer — стручко́вы пе́рац
~e Wand — шы́рма
~e Schlösser áufbauen — будава́ць паве́траныя за́мкі
2.
adv па-іспа́нску
◊ das kommt mir ~ vor — гэ́та мне здае́цца незразуме́лым [дзі́ўным]
das sind ihm ~e Dörfer — гэ́та для яго́ незразуме́лыя рэ́чы
Spáni¦er
m -s, - іспа́нец, гішпа́нец