hináuslaufen
* vi (s)
1) выбяга́ць
2) (auf a) зво́дзіцца (да чаго-н.), сыхо́дзіць (на што-н.)
hináuslehnen
(sich) высо́ўвацца, выгля́ды́ваць (з акна)
hináusschaffen
vt выдаля́ць, выстаўля́ць
hináuswollen
* vi
1) хаце́ць вы́йсці
2) (auf a) хілі́цца (да чаго-н.), мець наме́ры (на што-н.), ме́ціць (куды-н.)
wo will er hinaus? — куды́ ён ме́ціць?
wo will das hinaus? — што з гэ́тага вы́йдзе [бу́дзе]?; куды́ [на што] гэ́та скірава́на?
er will hoch hináus — у яго́ вялі́кія пла́ны
hináuszögern
vt адкла́дваць, адтэрміно́ўваць, заця́гваць
die Entschéidung ~ — заця́гваць прыня́цце рашэ́ння
hináus=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:
1) на рух вонкі ў напрамку ад таго, хто гаворыць: hináusgehen* выхо́дзіць
2) на аддаленне, рух удалечыню: hináusfahren* выязджа́ць
Hínblick
m
im ~ (auf A) — прыма́ючы [беручд] пад ува́гу
im ~ daráuf, dass… — улі́чваючы, што…
hínbringen
* vt
1) прыно́сіць, адно́сіць, адво́зіць, адво́дзіць
2) пераво́дзіць (час)
hínderlich
a цяжкава́ты, нязру́чны, які́ перашкаджа́е
j-m ~ sein — перашкаджа́ць (каму-н.)