Hítze
f -
1) гарачыня́, спёка
vor ~ — ад спёкі
2) запа́л, заўзя́тасць
in der ~ — у гара́чцы
in ~ kómmen* [geráten*] — разгарачы́цца, ускіпе́ць
hítzebeständig
a вогнетрыва́лы, цеплатрыва́лы, тугапла́ўкі
Hítzewelle
f -, -n хва́ля гара́чага паве́тра
hítzig
a гара́чы, запа́льчывы; па́лкі
◊ ~ ist nicht wítzig — ≅ паспе́х – людзя́м на смех
Hítzkopf
m -(e)s, -köpfe запа́льчывы чалаве́к
Hítzschlag
m -(e)s, -schläge цеплавы́ ўда́р