zerstäuben
vt распыля́ць, рассе́йваць (тс. перан.)
Zerstäuber
m -s, - распыля́льнік, пульверыза́тар; фарсу́нка
Zerstäubung
f -, -en распыле́нне, рассе́йванне (тс.перан.)
zerstíeben
* vi (s) рассыпа́цца; разлята́цца; рассе́йвацца (тс.перан.)
zerstören
vt разбура́ць, раскіда́ць; псава́ць, знішча́ць
j-s Glück ~ — разла́дзіць чыё-н. шча́сце
Zerstörer
m -s, -
1) разбура́льнік
2) марск. эска́драны мінано́сец; ав. знішча́льнікбамбардзіро́ўшчык
Zerstörung
f -, -en
1) разбурэ́нне, спусташэ́нне
2) парушэ́нне
Zerstörungskraft
f -, -kräfte разбура́льная сі́ла