híngeráten
* vt (s) трапля́ць (куды-н.), апыну́цца (дзе-н.)
híngerissen
a захо́плены, натхнёны
von j-s Wórten ~ — у захапле́нні ад чыі́х-н. слоў
hínhalten
* vt
1) праця́гваць, падава́ць, падстаўля́ць
die Hand ~ — працягну́ць [пада́ць] руку́ (для падтрымкі); перан. пада́ць руку́ дапамо́гі
2) заця́гваць, затры́мліваць
mit báren Verspréchungen ~ — ≅ вадзі́ць за нос
j-n mit der Bezáhlung ~ — затры́мліваць каму́-н. вы́плату
j-n ~ — не дава́ць каму́-н. адка́зу, пакі́нуць каго́-н. у няве́данні
hínhauen
1.
vi уда́рыць
2.
vt разм. шпурну́ць
◊ das haut éinen hin! — я збянтэ́жаны!
das haut hin! — разм. гэ́та дарэ́чы!
hínhören
vi прыслухо́ўвацца, услухо́ўвацца
hínken
vi
1) кульга́ць, чыкільга́ць
2) не ісці́ на лад
es hinkt damít — спра́ва не ла́дзіцца
hínkommen
* vi (s)
1) прыхо́дзіць, трапля́ць (куды-н.)
2) падзе́цца
wo ist mein Buch híngekommen? — дзе падзе́лася мац кні́жка?
hínkriegen
vt разм. адо́лець (што-н.), спра́віцца ( з чым-н.)
hínlänglich
a дастатко́вы, задавальнцючы
es ist ~ — гэ́тага до́сыць
hínlegen
1.
vt кла́сці, палажы́ць
hínlegen! — лажы́ся!
2.
(sich) лажы́цца, кла́сціся hínnehmen
* vt
1) браць, узя́ць (сабе́)
2) прыма́ць, цярпе́ць, міры́цца (з чым-н.)
3)
von der Musík híngenommen sein — быць у захапле́нні ад му́зыкі