hínlegen

1.

vt кла́сці, палажы́ць

hínlegen! — лажы́ся!

2.

(sich) лажы́цца, кла́сціся hínnehmen

* vt

1) браць, узя́ць (сабе́)

2) прыма́ць, цярпе́ць, міры́цца (з чым-н.)

3)

von der Musík híngenommen sein — быць у захапле́нні ад му́зыкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)