Verbum

драбнале́ссе Дробны лес; месца, якое парасло маладым лесам (Слаўг., Шчуч.).

дравасе́к

1. Далёкае ад сплаву месца, дзе складаюць ссечаны лес (Віц. Нік. 1895).

2. Лес, прызначаны для высечкі на дровы (Слаўг.).

□ ур. Дравасекі (поле) каля в. Гіжэнка Слаўг.

дравато́нне Дрывотня, траскоўнік; месца, дзе захоўваюць і сякуць дровы (Мсцісл. Юрч.). Тое ж драватоннік, драватонь, драватоня (Мсцісл. Юрч.), дравотня (Жытк., Стол.).

дражні́к Абгароджанае або неабгароджанае месца для жывёлы летам у полі або ў лесе (Кліч.). Тое ж дрыжнік (Бярэз.).

драмну́ха Неўрадлівая, пясчаная глеба (Кар.).

драмня́к Густы лес, драбналессе (ЛіМ, 1967 18/VIII).

дра́ча

1. Мёрзлая, не пакрытая снегам зямля (Мсцісл. Юрч.).

2. Снег на дарозе, змёрзлы пасля адлігі (Мсцісл. Юрч.).

дром Зараснік крапівы, ажыны, малінніку, павою-бярозкі Convolvulus arvensis і іншай высокай травы ў лесе на нізкім месцы, у цяністых кустах, па равах (Слаўг.).

друз

1. Буйны пясок, востравугольныя абломкі, якія складаюць асадачную горную пароду; грант (БРС).

2. Перабітая і засохлая камякамі зямля (Сміл. Шат.).

3. Смецце з зямлёй (Кар., Слаўг., Сміл. Шат., Я. Купала. Вершы. Паэмы. 1958, 25).

4. Шчэбень, дробныя кавалачкі ад разбітага камення, цэглы, шкла (БРС).

друза́

1. Гразь, твань, іл, смецце (Слаўг.). Тое ж друзга́, друзя́, друзня́к. (Слаўг.).

2. Густа парослыя крышталі на каменні (БНТ). Тое ж гра́нец, гранцы́ (Гродз.).

3. Смецце з зямлёй (Слаўг.).