Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзе́бра

1. Даліна ў выглядзе яра паміж гарамі, якая зарасла лесам (Кап., Нас., Слаўг.). Тое ж дзе́бры (Слаўг., Шчуч.).

2. Ручаёк паміж гарамі (Нас.).

дзе́даўшчына Месца, дзе жыў дзед; дзедава ўладанне; спадчына пасля дзеда (БРС). Тое ж дзе́даўка, дзядзе́ўе (Слаўг.), дзедніна (Нас. АУ), дзе́дзіна (Нас. АУ).

ур. Дзе́даўка (сенажаць) каля в. Церахоўка Слаўг., с. Дзедзіна Себеж. пав. (Рам. Мат.), в. Дзе́даўка Жытк.

дзел Удзел (Нас. АУ).

дзель Выдзеленая частка зямлі; паласа (Слаўг.).

дзе́льніца

1. Участак для рамонту дарогі або моста (Гарб., Нас. АУ).

2. Удзел; спадчынная частка маёнтка (Гродз. 1538 АВК, XVII, № 18).

дзендзіна Саляварны завод (Гарб.).

дзе́ннік Прастора пасярэдзіне двара паміж хлявамі (Віц., Шэйн, 502).

дзерніна́ Замуражэлае поле; цаліна, дзірван (Слаўг.). Тое ж дзярні́на, дзёран, дзярноўе (Слаўг.), дзярні́на́ (Сміл. Шат.), дзерні́на (Жытк., Тур.).

дзерць Месца, дзе выкарчаваны лес, кусты ці распрацавана аблога пад поле; навіна (Мін. Лемц. Айк., Ст.-дар.).

ур. Дзе́рці (поле) каля в. Пасека Ст.-дар. Тое ж ві́дзерць (Кам.).

дзёнка Месца ці памост на балотнай сенажаці, дзе стаяў стог сена (Жытк.).